Auguste Rodin (gesigneerd) – Bronzen sculptuur van mannelijk naakt

Parijs, 12 november 1840 – Meudon, 17 november 1917

Dit betref een exclusief fraai bronzen sculptuur van mannelijk naakt, met donker bruine patina. Het beeld is gesigneerd A Rodin. ‘l’Âge d’arain ‘.

Postuum gegoten naar het naakt van Rodin, dat hij in 1875/1876 heeft vervaardigd. Dit prachtig bronzen beeld verkeerd in goede gebruikte staat.

Hoogte: 1,04 mr.

Over Augste Rodin

Rodin werd geboren in Parijs en bracht er een uitermate armoedige jeugd door. Op zijn vijftiende kon hij terecht in de Ecole impériale de dessin, genoemd la Petite Ecole. Zijn eerste leraren waren er Horace Lecoq de Boisbaudran en Jean-Baptiste Carpeaux. Aangemoedigd door zijn leermeesters, trachtte hij tot drie keer toe om toegelaten te worden tot de École des Beaux Arts, maar telkens werd hij door de jury afgewezen. De academische conformisten vonden zijn gepresenteerde ontwerpen te vrijpostig.

In 1880 ontving Auguste Rodin zijn eerste grote staatsopdracht voor ‘De hellepoort’. Ook maakte hij in dat jaar zijn meest bekende werk ‘De denker’. Drie jaar later ontmoette hij de beeldhouwster Camille Claudel, die hem onder meer inspireerde tot ‘De kus’ in 1886.
Andere belangrijke opdrachten uit die jaren waren de standbeelden voor de schrijvers Victor Hugo in het Panthéon (1888) en Balzac (1891).

Auguste Rodin

Praxiteles' Hermes met de kleine Dionusos

Praxiteles’ Hermes met de kleine Dionusos

Een Brusselse jonge soldaat Auguste Neyt staat model voor het werk. Vaak maakt hij ook gebruik van een foto van het model.

Rodin bewijst hier zijn vakmanschap in de perfecte uitwerking van de anatomie van het menselijk lichaam. De sculptuur toont Rodin‟s kennis van de Griekse kunst. L’Âge d‟arain’s pose is in overeenstemming met Praxiteles’ Hermes met de kleine Dionusos, ca. 310 v. Chr.

In 1877 exposeert deze sculptuur Auguste Rodin in Brussel. Hij exposeert er het beeld van de naakte man. Rodin choqueert, zijn beeld choqueert. Men beschuldigt Rodin ervan een bedrieger, een vervalser te zijn.

Men herkent zijn ongekende techniek niet en men ziet het beeld als een afgietsel. Rodin‟s uiterst precieze uitwerking van de anatomie doet hem de das om. Men kan niet geloven dat dit werk gebeeldhouwd is.

Bron en meer informatie: Silke D’ Haese: Auguste Rodin en Camille Claudel: Het artistieke oeuvre in onderlinge dialoog